"Ayrılma günü geldi.
Bunun temel nedenini biliyorsunuz:
"Emek Yoksa Ben De Yokum" başlıklı yazımı hatırlarsınız. Bu sinemanın
hem kendisi önemliydi, hem de temsil ettiği kültürel altyapı, tarihsel birikim
ve yaşam biçimi. Bugün artık Emek yok.
Onun gerçek ve de simgesel önemini
anlatamadık. Sabah bu ve Taksim Parkı, Çamlıca camii vb. konularda sütunlarını
bana hep açtı, tüm eleştiri ve uyarılarımı kullandı. Sağ olsunlar...
Ama hiçbir girişimi değiştiremedik, hiçbir
şeyi kurtaramadık.
Benim için artık ne sözün, ne de yazının
önemi kaldı. Bu belki, artık sessiz kalmanın çığlık atmaktan daha önem
kazandığı bir durumdu. Ve bırakmak kaçınılmaz oldu.
Bunca
yıldır hep beni koruyup gözeten, uygar ilişkiler kurduğum tüm geçmiş ve bugünkü
Sabah patronlarına, yöneticilere, yazar ve gazeteci dostlara, çalışanlara ve
emekçilere gönül dolusu teşekkürler. Ayni biçimde, okur denen o büyük okyanusa
da.. Yine bir yerlerde, en azından kitaplarda filan buluşmak umuduyla..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder